Çocukluk Dönemi Korkuları: Ebeveynlere Tavsiyeler
Bir çocuğun hayatının belli bir döneminde belli şeylerden korkması olağandır. 5 – 10 aylık bebekler tanımadıkları kişilerden korkarlar. 12 – 18 aylık bebeklerde yoğun bir anneden ayrılma kaygısı görülür. 2 – 3 yaşlarındaki çocukların çoğu karanlıktan, yalnız kalmaktan ve hayali yaratıklardan korkarlar. 4 – 6 yaşlar arasındaki çocuklar okula gitmekten, kaybolmaktan, karanlıktan korkabilirler. Ebeveynlerin bu gibi çocukluk dönemi korkuları karşısında doğru davranmaları önemlidir. Anne babanın, bakıcının veya yakın çevresindeki başka kişilerin yanlış tutum ve davranışları bazı çocukluk korkularının pekişmesine, artık ortadan kalkmış olması gerektiği halde devam etmesine sebep olabilir.
Anne – Babalar Çocukluk Çağı Korkuları Karşısında Nasıl Davranmalı?
*Çocuğunuzun korkusunun kaynağından emin olun. Gelişimsel süreçlerden kaynaklanan korkular zaman içinde azalır veya yok olur. Çocuğun çevresindekilerin yanlış tutumlarından kaynaklananlar için ise çözüm aranması gerekir.
*Çocuğunuza güven verin, her zaman yanında olacağınızı belli edin. Bu çok önemli bir noktadır. Böylece kendisini anlamaya çalışacağınıza, duygularını ciddiye alacağınıza ve daima yardıma hazır olacağınıza inanır.
*Çocuğunuzun hissettiği korkuya karşı anlayışlı ve saygılı olun. Azarlayıp bağırırsanız, alay ederseniz ya da korkusunu görmezden gelirseniz sürecin uzamasına yol açarsınız.
*Çocukluk dönemi korkuları hakkında konuşmak her zaman kolay olmayabilir. Çocuğunuz küçük olduğu için en doğru kelimeleri bulamayabilir. Konuyu konuşmaya kapalı olabilir, siz onun açılmasını sağlamanın yolunu bulamayabilirsiniz. Böyle durumlarda onu korktuğu şeyin resmini yapmaya veya oyun oynayarak ifade etmeye teşvik edin.
*Çocuğunuzunkine benzer bir korkusu ya da sorunu olan ve bunu yenen bir kahramanı olan bir hikaye uydurun ve çocuğunuza anlatın. Veya birlikte okuyabileceğiniz böyle bir kitap bulun.
*Çocuğunuzun korku içerikleri barındıran kitaplardan, filmlerden, bilgisayar oyunlarından uzak durmasına dikkat edin.
*Korktuğu şeylerden söz ederken onu sakin bir şekilde dinleyin. Aşırı bir tepki vermeniz korkusunun güçlenmesine yol açabilir. Müdahale etmeyin, duygu ve düşüncelerini olduğu gibi anlatmasına izin verin. Siz de bir şeyler söyleyeceksiniz elbette ama önce çocuğunuzu durumunu kendi açısından anlatmaya bırakmalısınız.
*Kendi çocukluk korkularınızdan ve bunlarla nasıl baş ettiğinizden söz edin.
*Korkusunu yenmesine yardımcı olacak pratikler yaptırın. Karanlıktan korkuyorsa onunla beraber karanlık bir ortama girin, sonra da ışığı açıp orada düşündüğü gibi bir şey olmadığını gösterin. Köpeklerden korkuyorsa yanında bir köpeği sevin. Denizden korkuyorsa aşamalı olarak alışmasına yardımcı olun. Örneğin önce kumda oynamaya, sonra da ayaklarını suya sokmaya teşvik edin. Bunu yaptıktan sonra biraz daha ilerlemesini isteyebilirsiniz. Fakat zorlayıcı davranmayın.
*Çocuğunuzu korktuğu bir şeyle yüz yüze bırakmayın, korkuyu bu şekilde yenebileceği düşüncesiyle istemediği bir şeyi yapmaya zorlamayın.
*Korkusu günlük yaşamını olumsuz etkiliyor, rutinini aksatmasına yol açıyorsa bir uzmandan yardım isteyin.